Kontint
De gelikenissen it binne koarte ferhalen dy't, troch symbolyk, in morele lear uterje. It is in literêre foarm mei in didaktysk doel: it brûkt analogy as oerienkomst om har lear út te drukken.
De Bibel wurdt karakterisearre troch har grut oantal gelikenissen, foaral yn it Nije Testamint, hoewol d'r ek guon binne yn it Alde Testamint.
D'r is in oare literêre foarm dy't learingen oerbringt, in fabel neamd. De fabel wurdt lykwols karakterisearre troch wurde útfierd troch bisten mei minsklike skaaimerken (humanisaasje) en is normaal rjochte op bern.
- Sjoch ek: Leginden
Foarbylden fan gelikenissen
- Mostertsied. Nij testamint. Mattéus 13, 31-32.
It keninkryk fan 'e himel is as in mosterdsied dat in man naam en plante yn syn fjild. It is grif lytser dan elk sied, mar as it groeit is it grutter dan it griente, en wurdt it in beam, oant it punt dat de fûgels fan 'e himel komme en nestje yn syn tûken.
- De ferlern skiep. Nij testamint. Lûk 15, 4-7
Hokker man fan jo, as hy hûndert skiep hat en ien fan har is ferlern, lit de njoggenennegentich net yn 'e woastyn litte en efter de iene gie dy't ferlern gie, oant hy it fynt?
En as er it fynt, leit er it fleurich op 'e skouders; En as hy thúskomt, sammelt hy syn freonen en buorlju, sizzende: Bliid mei my, want ik haw myn skiep fûn dat ferlern is.
Ik sis jo dat d'r op dizze manier mear wille sil wêze yn 'e himel foar in sûnder dy't har berjochtet dan foar njoggenennegentich rjochtfeardige minsken dy't gjin berou nedich binne.
- It houliksfeest. Nij testamint. Mattéus 22, 2-14
It keninkryk fan 'e himel is as in kening dy't in houliksfeest makke foar syn soan; en stjoerde syn feinten om de gasten nei de brulloft te roppen; mar hja woene net komme.
Hy stjoerde wer oare feinten, sizzende: Sis tsjin 'e gasten: Sjuch, ik haw myn iten klearmakke; myn opfette bollen en bisten binne fermoarde, en alles is klear; kom nei de brulloften. Mar se giene sûnder oandacht te gean, ien nei syn pleats, en in oar nei syn bedriuwen; en oaren, namen de feinten, beledigen har en fermoarde se.
Doe't de kening it hearde, wie er lilk; en stjoerde syn legers, ferwoaste hy dy moardners, en ferbaarne har stêd.
Doe sei er tsjin syn feinten: De brulloft is yndied klear; mar dejingen dy't waarden útnoadige wiene net wurdich.
Gean dan nei de snelwegen, en skilje nei de brulloft safolle as jo fine.
En doe't de feinten de snelwegen útgiene, sammelen se alles byinoar dat se fûnen, goed as min; en de brulloften wiene fol mei gasten.
En de kening kaam yn om de gasten te sjen, en hy seach dêr in man dy't net klaaid wie foar in brulloft.
En hy sei tsjin him: Freon, hoe binne jo hjir binnenkaam, sûnder as in brulloft te klaaien? Mar hy swijde.
Doe sei de kening tsjin dyjingen dy't tsjinnen: "Bind him hân en foet, en smyt him bûten yn 't tsjuster; der sil gûle en toskens wêze.
Om't in protte minsken wurde neamd, en in pear selekteare.
- De ferlerne soan. Lûk 15, 11-32
In man hie twa soannen, en de jongste fan har sei tsjin syn heit: "Heit, jou my it diel fan it pân dat mei my oerienkomt"; en ferdielde it guod oan har.
En net folle dagen letter, doe't it allegear byinoar wie, gie de jongste soan fuort nei in fiere provinsje; en dêr fergriemde hy syn guod hopeleas. En doe't hy alles fergriemd hie, kaam in grutte hongersneed yn dy provinsje en hy begon need te wurden. Dat hy gie en benadere ien fan 'e boargers fan dat lân, dy't him nei syn pleats stjoerde om bargen te fieden. En hy woe syn búk folje mei de peulen dy't de bargen ieten, mar gjinien joech him him.
En doe't er by himsels kaam, sei er: "Hoefolle hierde mannen yn myn heite hûs hawwe genôch brea, en hjir bin ik honger! Ik sil oerein gean en nei myn heit gean, en ik sil tsjin him sizze: Heit, ik haw sûndige tsjin 'e himel en tsjin jo;
Ik bin net mear wurdich om jo soan neamd te wurden; meitsje my as ien fan jo hierde hannen. "
Dat hy kaam oerein en gie nei syn heit. En wylst hy noch fier fuort wie, seach syn heit him en waard er mei barmhertichheid bewegen, en hy rûn, en foel op syn nekke en tute him.
En de soan sei tsjin him: "Heit, ik haw sûndige tsjin 'e himel en tsjin jo, en ik bin net langer wurdich om jo soan neamd te wurden."
Mar de heit sei tsjin syn feinten: "Nim de bêste klean út en doch him oan; en die in ring oan syn hân en sandalen oan syn fuotten. En bring it fetige keal en deadzje it, en litte wy ite en fiere, want dizze, myn soan, wie dea en is wer ta libben kommen; it wie ferlern en is fûn. " En se begûnen bliid te wêzen.
En syn âldste soan wie yn it fjild, en doe't hy kaam en by it hûs kaam, hearde hy de muzyk en de dûnsen; en rôp ien fan 'e feinten, hy frege him wat it wie. En de feint sei tsjin him: "Jo broer is kommen, en jo heit hat it fette keal fermoarde om't hy him feilich en sûn hat ûntfongen."
En hy wie lilk, en woe net gean. Dat syn heit kaam út en smeekte him om yn te kommen.
Mar hy, antwurde, sei tsjin de heit: 'Ik haw jo safolle jierren dien, noait tsjin jo west haw, en jo hawwe my noait ien bern jûn om mei myn freonen te bliid wêze. Mar doe't dizze kaam, jo soan, dy't jo guod hat ferbrûkt mei prostituees, hawwe jo it fette keal foar him fermoarde. "
Hy sei doe tsjin him: "Soan, jo binne altyd by my, en al myn dingen binne fan jo. Mar it wie needsaaklik om te fieren en bliid te wêzen, om't dit, jo broer, dea wie en is herleven; it wie ferlern en is fûn. "
- Gelikenis fan de Saaier. Nij testamint. Mark 4, 26-29
It Keninkryk fan God is as in man dy't nôt op 'e ierde smyt; sliepe of wekker wurde, nacht as dei, it nôt spruit en groeit, sûnder dat hy wit hoe. It lân draacht de frucht fan himsels; earst gers, dan ear, dan oerfloedich tarwe yn it ear. En as de frucht it talit, wurdt de sekel d'r daliks yn setten, om't de rispinge is kommen.
- It kin jo helpe: Koarte fabels
